ಮಣ್ಣ ಮಡಿಲ ಸಾವುಗಳು.!!

ಎಲೆಯೊಂದು ಹತವಾಗಿ
ಟೊಂಗೆಯ ಮೇಲೆ ಬಾಗಿ,
ಟೊಂಗೆ ಕಾಂಡದ ಮೇಲೆ ವಾಲಿ,
ಕಾಂಡವು ಭಾರಕ್ಕೆ ಜೋಲುತ್ತದೆ.
ಗಾಳಿಯಬ್ಬರಕ್ಕೆ ಎದೆಯೆತ್ತಲಾಗದೆ
ಬೇರುಗಳು ಸಿಗಿದು ಹೋಗಿ
ಬುಡ ಮೇಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೀಗೊಂದು ಸಾವು.!!

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಉಸಿರು
ಸೊರಗಿ,
ಬೆಳಕಿನ ಕಂಗಳಿಗೆ
ಕಾರಿರುಳು ಕವಿದು,
ಶಿರವು ಶರೀರಕ್ಕೆ ಹೊರೆಯಾಗಿ,
ಶರೀರವು ಬುಡಕ್ಕೆ ಭಾರವಾಗಿ
ಜೀವ ಹೋಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ
ದೇಹವು ಮಣ್ಣಿನೊಳಗೆ
ಹೊಕ್ಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಇಂತೊಂದು ಸಾವು.

ಮಣ್ಣಿನ ಹೊರಗೊಂದು ಸಾವು,
ಮಣ್ಣಿನೊಳಗೊಂದು ಸಾವು.
ಮಣ್ಣಿಗೂ ಸಾವಿಗೂ ಯಾವುದೋ
ತೀರದ ಬಂದ.
ಸಾವುಗಳು ಘಟಿಸುತ್ತಲೇ ಇದೆ.
ದೇಹಗಳು ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿ
ಕರಗುತ್ತಲೇ ಇದೆ.!!

-ಡಿ.ವಿ.ಪಿ-

ಕವನ ಅಂತೊಂದು ಕವನ.!!

ಕವನ :
ಜೀವ-ಭಾವಗಳ ಸಮ್ಮಿಲನ.
ಆಗಸದಡ್ಡಗಲಕ್ಕೂ ಹರವಿಕೊಂಡ ವರ್ಣ.
ಗುಪ್ತಗಾಮಿನಿಯ ಜುಳುಜುಳು ಧ್ವಾನ.
ಕಾನನದನಂತ ಮೌನ.!!

ಕವನ :
ಅರಿವಿನ ಹೂರಣ.
ಜ್ಞಾನದ ಸ್ಖಲನ.
ಸುಶ್ರಾವ್ಯ ಗಾನ.
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನೀರವತೆಯ ತಾನ.

ಕವನ :
ಅಂತರಂಗ ತೋಂತನಾನಾ.
ಅಂಬಿಕಾ ಪದಕಮಲ ದರ್ಶನ.
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಕಾಲಭೈರವನ ರುದ್ರನರ್ತನ.!!

-ಡಿ.ವಿ.ಪಿ-